Boukje Schweigman studeerde in 2003 af aan de Mime Opleiding van de Theaterschool te Amsterdam (AHK). Via een lange zoektocht – langs de studies Geneeskunde, Geschiedenis en een particuliere opleiding voor theater – kwam ze aanvankelijk op de toneelschool van de Theaterschool in Amsterdam. Daar vond ze echter nog steeds niet precies wat ze zocht. Ze ontdekte dat ze zich niet bezig wilde houden met ‘doen-als-of’, maar met wat zich in het hier en nu afspeelt. Deze benadering vond ze tenslotte bij de mime. Hier voelde ze meer energie en een grotere artistieke noodzaak en vond ze uiteindelijk haar weg.

Al gauw ontwikkelde ze bij de mimeopleiding een eigen ‘handtekening’. Deze kreeg nog extra vleugels met haar vaste ontwerper Theun Mosk, die ze al tijdens de opleiding ontmoette en met wie ze haar afstudeervoorstelling maakte.

Tijdens haar afstuderen won Boukje alle mogelijke prijzen: de Ton Lutz-regie prijs, de Top Naeff prijs en een opdracht van het Prins Bernard Cultuurfonds. Hierna volgde een vliegende start. Haar afstudeervoorstelling ging met het ITS Festival naar Egypte, Wit-Rusland en België en maakte een tour door Nederland. Ze ging naar Barcelona om samen te werken met Teatro de los Sentidos. Terug in Nederland werkte ze een tijd als maker bij verschillende productiehuizen, festivals en gezelschappen (o.a. Hetveem theater, de Veenfabriek, Korzo en BonteHond, Theaterfestival Boulevard, Oerol) en werd in 2008 artistiek leider van haar eigen gezelschap, Schweigman&. In eerste instantie bestond het gezelschap nog onder de vleugels van theaterzaken Via Rudolphi, maar vanaf 2012 begon zij haar eigen organisatie om zich heen te creëren. Deze opereert sindsdien vanuit Het Huis in Utrecht. Toen begon ook de structurele ondersteuning vanuit de gemeente Utrecht. Sinds 2009 wordt haar werk structureel ondersteund door het Fonds Podiumkunsten.

Het werk van Boukje Schweigman wordt in binnen- en buitenland vertoond. De voorstellingen Wervel (2005) en Tussen (2010) werden genomineerd voor de VSCD mimeprijs. Spiegel ontving deze prijs daadwerkelijk in 2012. Ook For The Time Being werd in 2018 bekroond met de VSCD mimeprijs.

“Moeilijk te zeggen wat mijn favoriete voorstelling is; ieder proces heeft zijn eigen noodzakelijkheid en bijzondere momenten. Ruim was mijn eerste echte locatievoorstelling, ongelooflijk wat voor een poëzie er ontstond door jonge makers/spelers als Toon Kuijpers en Ibelisse de Guardia Ferraguti. Zij zijn met me meegegroeid en samen hebben we een bijzondere speelstijl ontwikkeld. Ibelisse speelt ook Blaas; een vederlichte voorstelling waarin we het werk van Cocky Eek leren kennen. Fantastisch. Toon speelt in het magische Spiegel en ook in Erf. Bij Erf zijn er zulke mooie dingen gebeurd met de enorme groep mensen die met ons meewerkten. Wiek is totaal intens, voor alle betrokkenen.”

—Boukje over haar favoriete voorstelling